Over mijzelf

Johanneke

Hier ben ik dan

Ik ben geboren op 20 juni 1963 in Raamsdonksveer. Gewoon aan de wal, maar toch echt wel een zogenaamd schipperskind hoor. Even bijkomen met ma in het ziekenhuis en hup aan boord. Pa kon niet wachten en het gas ging er (weer) meteen op. Mijn vader was en is nog steeds een echte schipper: alles en iedereen staat ten dienste van het varen als het aan hem ligt.

Schooltijd

Ieder kind gaat naar school. Dat is ook erg goed. Het zorgt er op latere leeftijd voor dat je je prima kunt manifesteren op deze fraaie planeet. Voor een schipperskind houdt naar school gaan toch echt wel wat extra’s in: je gaat met moeder aan wal, je wordt opgevangen door een voogd/pleeggezin of je wordt geplaatst op een (schippers)internaat. In mijn geval was de laatste mogelijkheid aan de orde. Ik werd met de leeftijd van 7 jaar op een internaat geplaatst en mijn schooltijd was begonnen. Dat was dus zonder kleuterschool en in principe een jaar te laat beginnen aan de lagere school. Op zeker moment is er geen keuze meer. De leerplicht roept.

Voor mij persoonlijk geldt dat ik aan de 10 jaar internaat weinig goede herinneringen heb over gehouden. Er werd wel het een en ander voor je gedaan hoor, maar het was toch echt nooit zoals aan boord. Ik wilde graag rust en op internaat zit je echt niet alleen of zo. Het was er altijd druk en je moest voortdurend voor jezelf opkomen. Het maakte je (te) vroeg en (te) snel volwassen.
In de periode op internaat heb ik de lagere school doorlopen en de MAVO gevolgd en afgemaakt.

Na het internaat ben ik zelfstandig gaan wonen en heb de MTS in Breda gedaan. Elektronica was m’n studierichting. Louter uit interesse: je moest immers wát kiezen he. Ik wist het echt nog niet allemaal hoor.

Instituut St. Louis
Glazenier

Aan het werk

Het spreekt voor zich dat je de weekenden en zeker de (school)vakanties aan boord meehielp. Varen is me echt met de paplepel ingegeven. De interesse was er altijd wel hoor, maar zeker niet op de manier zoals m’n ouders dat deden. 80 uur in de week, elke week weer: dat vond ik echt helemaal niks, dat kon ik ook helemaal niet aan. Dat wist ik toen al.

Ik ging werken aan de wal. In mijn studietijd werkte ik eerst nog als postbode bij PTT Post, daarna als onderhoudsmonteur bij PTT Telecommunicatie in Breda en op verschillende afdelingen bij PNEM in Geertruidenberg, als laatste als werkvoorberieder G/W/E/C. Ik heb er een berg kennis opgedaan, maar de cultuur matchte echt niet met mijn ikke.

Na verloop van jaren ben ik een glasatelier begonnen, het heette Glastastisch. Ik heb zo ongeveer alles met glas gedaan wat mogelijk is behalve glas blazen. Ik heb echt prachtige opdrachten mogen realiseren.

We varen weer

Lichamelijk begon het lijf steeds meer te protesteren. Er openbaarden zich serieuze medische problemen en het werken met glas was niet langer mogelijk. Een serieuze “rouwperiode” was het gevolg. Ik ging op zoek naar andere bezigheden.

Met de ietwat gedateerde kennis van vroeger was ik snel in staat een webdesign bedrijfje op te zetten. Webtastisch ging dat heten. Ik had echter geen rekening gehouden met het feit dat dergelijk werk veelal zittend werk is en dat was ook al geen goede houding voor het lijf. Gevolg is dat ik nog wel websites maak, maar naast het varen. En dan overwegend in de winterperiode, lekker warm binnen bij de kachel.

Ik had nog een groot vaarbewijs natuurlijk en ik werd getriggerd door een berichtje op Facebook: Beekse Bergen zocht schippers met een groot vaarbewijs.

Chimpanship

De cirkel is rond

Het werd me heel snel duidelijk dat varen niet in hoeft te houden dat je ook 80 uur per week werkt en de hele week van huis bent. Bij Beekse Bergen deed ik varen met allemaal blije mensen én ik was gewoon thuis ‘s-avonds. En dat ook nog eens in de warmste periode van het jaar: mijn lichaam is dan het minst gehinderd door gebreken. Helemaal top.

Naast mijn vaste opdrachtgever Beekse Bergen vaar ik ook o.a. voor Waterfeesten, Boot10, Docks en andere losse opdrachtgevers. Waterfeesten, Boot10 en Docks verzorgen feesten en rondvaarten op een door de klant in te vullen wijze. Ook hier weer alleen maar blije mensen.

En dan ..............

Niemand weet wat de toekomst brengen zal, maar voor mij ziet het er naar uit dat ik lekker blijf varen. Anders dan mijn vader voor zich zag vroeger, maar toch!

Binnenschip